- Natuurgeneeskunde, ook naturopathie genoemd, is een unieke geneeswijze die enerzijds steunt op een lange Hippocratisch-Galenische traditie van 2.500 jaar en anderzijds op modern wetenschappelijk medisch onderzoek. Het is een prachtige symbiose van waardevolle oude wijsheid die de tijd heeft getrotseerd en naadloos samenvloeit met de hedendaagse opvattingen, wetenschap en kennis. De moderne natuurgeneeskunde voldoet in alle opzichten aan de medische wetenschap. Maak kennis met een efficiënte en natuurlijk methode om weer gezond te worden.
Hippocrates
Hippocrates wordt gezien als de vader van de westerse geneeskunde omdat hij in zijn tijd de suggestieve tempelgeneeskunde ruilde voor een rationele geneeswijze. Een ziekte zag hij als een verstoring van de mens met zijn directe omgeving door het niet respecteren van de natuurwetten en/of door verstoring van psychische en emotionele levensaspecten. Genezen was voor hem het herstellen van het verbroken evenwicht door het zelfgenezend vermogen op natuurlijke wijze of met natuurlijke middelen zoals voeding en kruiden te stimuleren. In de natuurgeneeskunde wordt de mens gezien als een psychosomatische eenheid waarbij het innerlijke en het uiterlijke samen een niet te scheiden eenheid vormen. De totale benadering van de mens staat centraal, d.w.z. dat er verbanden worden gelegd tussen de ziekte en haar oorzaak, negatieve invloeden uit omgevingsfactoren, voeding, levenswijze, instelling, milieuvervuiling, lawaaihinder enz. Een benadering die schril afsteekt tegen de symptomatische benadering van de moderne technische geneeskunde.
Basisprincipes
‘Genees de zieke in plaats van de ziekte’ is het basisprincipe van de natuurgeneeskunde. Dit sluit aan bij de totale benadering. Door de zieke (de patiënt) te behandelen geneest men zijn ziekte, m.a.w. door aandacht besteden aan de zieke en extra rekening te houden met individuele factoren zoals instelling, temperament, gedrag, omgevingsfactoren, voeding enz. zal de ziekte sneller en vooral duurzaam genezen. Deze negatieve omgevingsfactoren lokken een ziekte uit, houden ze in stand en verhogen het risico op verergering. Verder hechten we in de natuurgeneeskunde veel belang aan drie mechanismen waarvan de werking al lang wetenschappelijk is aangetoond. Ieder mens beschikt immers over een zelfgenezend, een zelfreinigend en een zelfherstellend mechanisme. Bij iedere ziekte probeert het lichaam zichzelf te genezen, zich te reinigen door gifstoffen spontaan uit te scheiden door diarree, extra te zweten, dieper adem te halen, verhoogde lichaamstemperatuur, een zweer of uitslag. De natuurgeneeskundige therapieën zijn erop gericht om dit uniek zelfgenezend mechanisme te ondersteunen en te stimuleren. Een ander bekend basisprincipe is ‘Genezen is ontgiften’ en dat sluit aan op het zelfreinigend mechanisme. Alle fysische processen in het lichaam laten gifstoffen achter. De moderne voeding met zijn additieven is een extra bron van gifstoffen alsook de milieuvervuiling zoals het inademen van fijnstof, het voortdurend contact met chemicaliën en oplosmiddelen via onderhoud- en verzorgingsproducten, cosmetica enz. Het lichaam probeert die uit te scheiden via de uitscheidingsorganen zoals het ademhalingsstelsel, de darmen, de nieren en de huid terwijl de lever gifstoffen kan neutraliseren. Als de aanvoer van gifstoffen groter is dan de capaciteit van afvoer, ontstaat er vervuiling in het lichaam dat tot verzuring van het weefsel zal leiden. Voeding, kruiden, ademhalingsoefeningen, maar ook beweging hebben een sterk reinigende werking.
Betrokkenheid
In de natuurgeneeskunde speelt de patiënt een actieve rol in zijn eigen genezingsproces, m.a.w. hij geneest zichzelf door zijn voeding- en levenswijze aan te passen, op een positieve instelling over te schakelen, voldoende te bewegen en door stressbeheersing. De patiënt stimuleert vanuit zichzelf en met natuurlijke middelen de drie eerder vermelde mechanismen. De resultaten die we langs deze weg bereiken zijn verrassend. Patiënten die jarenlang medicijnen hebben geslikt en met allerlei vervelende bijwerkingen kampten, zagen hun gezondheid op relatief korte tijd verbeteren, wat vaak door de huisarts of medisch specialist werd bevestigd. De belangstelling voor natuurgeneeskunde is bijzonder groot, want medicijnen slikken zonder zichtbare verbetering doet niemand graag omwille van de gevreesde bijwerking die op langere termijn nieuwe ziektes ontwikkelen.
Natuurgeneeskunde is altijd inzetbaar
Wie morgen een hartinfarct krijgt, het risico loopt dat zijn nieren geblokkeerd geraken, met een zware ontsteking heeft af te rekenen of een andere levensbedreigende ziekte heeft, doet er goed aan zo snel mogelijk in het ziekenhuis terecht te komen. Bij ernstige ziektes speelt de factor tijd een cruciale rol. Natuurgeneeskunde is geen eerstelijnsgeneeskunde, maar is bij iedere ziekte, ook bij kanker, als ondersteuning inzetbaar. Vandaar dat men spreekt over complementaire of parallelgeneeskunde. De rol van de natuurgeneeskunde wordt binnen de reguliere geneeskunde en zeker binnen de volksgezondheid steeds groter en kent daardoor voldoende waardering. Voedingstherapie is belangrijk omdat dit de basis is van onze gezondheid. Verse voedingsmiddelen leveren de macro- en micronutriënten die we nodig hebben om goed te functioneren. Ze zijn bijzonder rijk aan lichtenergie en fytonutriënten, stoffen met een bijzondere genezende werking. De kruidengeneeskunde kent de laatste jaren een enorme grote belangstelling en dat geldt ook voor Aromatherapie of genezen met geurende etherische oliën. Gastro-intestinale therapieën zijn gericht op het reinigen en het ontzuren van het lichaam. Apitherapie (bijenproducten), acetotherapie (zuren middelen), probioticatherapie (opbouw van de darmflora), enzymtherapie (stimuleren van de enzymatische werking), manuele therapieën hebben een directe invloed op het verbeteren van een ziektetoestand zoals divers massagetechnieken of de manuele behandelingen DSR en PSR die een diepgaande werking hebben en waarvan het resultaat vrij snel merkbaar is. In de natuurgeneeskunde hechten we extra veel aandacht aan relaxatietherapie omdat stress een belangrijke oorzaak van ziekte is.
Gezondheidstherapeut
Een Gezondheidstherapeut is de beoefenaar van de authentieke natuurgeneeskunde zoals hier beschreven. Gedurende zijn opleiding maakt de toekomstige Gezondheidstherapeut kennis met alle aspecten van de natuurgeneeskunde. Naast de medische en psychosociale basiskennis volgens de Plato-eindtermen is deze opleiding voornamelijk gericht op het aanleren en beoefenen van natuurgeneeskundige therapieën. Het is een succesvolle opleiding die als dagopleiding, een donderdag per week, in Antwerpen doorgaat. Onze andere opleidingen zijn sterk verwant aan natuurgeneeskunde en gericht op een bepaald aspect ervan zoals Herborist (kruiden), Voedingscoach (gezonde voeding), Lifestyle Consulent (natuurlijke levenswijze), Fytotherapeut (kruidengeneeskunde) en Aromatherapeut (aromatherapie op basis van etherische oliën). Voor meer informatie, zie www.europeseacademie.be